dinsdag 22 mei 2012

Nuance komt in zicht

Door: Susan

Soja in de Amazone; waar nuance ver te zoeken is
Eind januari begonnen wij dit blog naar aanleiding van de opdracht die de een grote, Nederlandse financiële instantie (die nog even onbekend wil blijven) ons had gegeven. Onwetend en onbevangen besloten wij ons in de wereld van de genetisch gemodificeerde organismen  (GGO's) te storten. Door meer over dit complexe vraagstuk te leren, hopen we uiteindelijk onze opdrachtgever een goed onderbouwd inzicht in de situatie te kunnen geven. Maar waar staan we nu?

De belangrijkste vragen die wij proberen te beantwoorden zijn; is het wenselijk GGO’s te gebruiken? En is het verstandig om als financiële instelling te investeren in GGO’s? Bij elke nieuw verkregen inzicht wordt er gepost.


Als we 
op dit moment kijken naar de meningen van onze redacteuren over GGO's, valt het op dat die beginnen te nuanceren. We hebben al veel geleerd, maar vooral gemerkt hoeveel meer er te leren valt. Meningen nuanceren, verschillen blijven bestaan. 


Natuurlijk werken wij als een groep, maar iedereen maakt ook een persoonlijke ontwikkeling door. In een twee korte quotes per persoon, één uit de maand februari en één uit de maand mei, zal ik deze ontwikkeling proberen te vangen.

Krispijn

Februari: Wat mij betreft zo snel mogelijk de wereld uit helpen dat gerommel aan de genen. Ik kan werkelijk waar geen argument verzinnen wat op een of andere manier een positieve bijdrage kan leveren aan onze samenleving. 
Mei: Ik vraag mij af of Europa klaar is voor GMO’s en of je als bank risico moet lopen, te investeren in deze ontwikkeling welke gevoelig ligt bij het publiek.

Susan
Februari: Mijn gevoel zegt dat GM symptoombestrijding is en geen langer termijn oplossing, mijn hoofd zegt het niet te kunnen onderbouwen.
Mei: Het vraagstuk is doorregen met wet –en regelgeving, belangenkwesties en onderbuikgevoelens. Veel vragen zijn onbeantwoord, zoals een van de belangrijkste; is GM noodzakelijk in een duurzame economie? 

Janno

Februari: Ik weet niet veel van genetisch gemodificeerde gewassen, maar ik weet wel dat de daarin geen uitzondering ben. Mijn enige doel is feit van fictie te onderscheiden.
Mei: Ik ben nog steeds van mening dat de ‘Gouden Bergen’ van Monsanto en ‘Science Gone Mad’ de twee belangrijkste argumenten zijn op grond waarvan het gros van de mensen hun standpunt bepaalt. Een belangrijk argument voor mij komt van Hans van Scharen: genetische modificatie an sich is niet het probleem, het probleem is het systeem dat ze voortbracht.

Nelleke

Februari: Vooralsnog ben ik voorzichtig positief over GM-technologie. Simpelweg omdat de technologie relatief veilig is gebleken in de afgelopen jaren en het me onmogelijk lijkt om terug te gaan naar een GMO-vrije wereld.
Mei: Mijn standpunt is sinds het begin van onze zoektocht eigenlijk nog weinig veranderd. De extra kennis die ik heb opgedaan heeft me er juist wat zekerder over gemaakt. In de trein terug uit Brussel bedacht ik me dat de cruciale vraag in deze kwestie is: wie willen we laten beslissen over het GMO-vraagstuk? 

Lukas

Februari: Mijns inziens, op dit moment, hoeven GMO’s en onethische gedragingen evenals milieuonvriendelijkheid niet per se hand in hand te gaan, maar is er wel betere controle nodig vanuit overheden en moet er kennisoverdracht plaatsvinden naar boeren hoe om te gaan met GMO’s om een weloverwogen keuze in zaad te maken (en die keuze moet mogelijk zijn.
Mei: Ja zeggen is voor mij onmogelijk. Ja kan ik zeggen als ik weet dat onze voedselproductie gebaat is bij GMO’s en niet minder belangrijk: De boeren die de GMO’s (niet!) gebruiken. 




















Geen opmerkingen:

Een reactie posten