GGO's = duurzame voedselvoorziening?

Omdat de doelstelling van dit blog is te achterhalen in hoeverre GGO's een rol kunnen spelen in een duurzame economie en voedselvoorziening is het wellicht goed om hier wat nader op in te gaan. Want, wat is een duurzame voedselvoorziening precies?

De US Department of Agriculture(USDA) hanteert de volgende definitie voor duurzame landbouw (waarbij ik landbouw onder dezelfde noemer als voedselvoorziening schaar):

Sustainable agriculture is the practice of farming using principles of ecology, the study of relationships between organisms and their environment. It has been defined as "an integrated system of plant and animal production practices having a site-specific application that will last over the long term, and:

1. Satisfy human food and fiber needs
2. Enhance environmental quality and the natural resource base upon which the  agricultural economy depends
3. Make the most efficient use of non-renewable resources and on-farm resources  and integrate, where appropriate, natural biological cycles and controls
4. Sustain the economic viability of farm operations
5. Enhance the quality of life for farmers and society as a whole."[1]

Gezien de feiten die we inmiddels op tafel hebben, voornamelijk gegeven het systeem vanuit waar GGO's tot nog toe zijn geintroduceerd, zie ik problemen met het lange termijn perspectief en de punten 2. t/m 5.

Op lange termijn is het immers nog steeds onduidelijk wat de risico's zijn van het introduceren van GGO's in onze landbouw. Het feit dat de huidige situatie al vrijwel onherroeppelijk is baart mij dan ook grote zorgen. De kruisbestuiving tussen GGO's en reguliere gewassen, tezamen met stijgende pesticidegebruik heeft daarnaast zijn weerslag op de milieukwaliteit: denk aan de bodem, andere planten, maar ook insecten (bijv. bijen) en micro-organismen. GGO's gaan bovendien vaak samen met monoculturen die ook de diversiteit niet ten goede komen en er wordt vrijwel geen gebruik gemaakt van natuurlijke biologische cycli. De sterke machtspositie van bedrijven als Monsanto heeft zware consequenties voor kleine boeren. Denk aan financiele problemen door dure zaden en pesticiden (ivm patenten), rechtszaken die worden aangespannen en tegenvallende opbrengsten. De schrijnende situatie in bijvoorbeeld India, waar deze vicieuze cirkel tot een massaal aantal zelfmoorden heeft geleid, is hiervan een wrange illustratie. Wat duidelijk is, is dat de kwaliteit van het leven van boeren en de samenleving in zijn geheel op deze manier verre van gestimuleerd wordt. 

 

Mijn conclusie is daarom ook dat voordat deze punten volmondig met JA kunnen worden beantwoord, GGO’s simpelweg geen rol KUNNEN spelen in een duurzame voedselvoorziening*. Het zou echter kortzichtig zijn om alle GGO's in deze context over een kam te scheren. Deze (of een soortgelijke) checklist zou dan ook naast elke (nieuwe) introductie kunnen worden gelegd. Ter illustratie: Dankzij publieke onderzoeks-initiatieven, zie vorige post van Janno, kan bijvoorbeeld het huidige systeem worden omzeild. Dit zou al een aantal problemen zoals hiervoor geschetst kunnen voorkomen.

*Gebaseerd op de voorgelegde definitie.